20 lipca Departament Obrony USA poinformował o podpisaniu dwóch umów z korporacją Lockheed Martin w sprawie produkcji i dostaw wyposażenia przeznaczonego dla jednostek pływających budowanych na zamówienie US Navy oraz klientów eksportowych.
Pierwsza z nich dotyczy produkcji 70 modułów wyrzutni Mk 41 VLS. Mają zostać dostarczone do lipca 2025 roku i będą kosztować 231,4 mln USD. W momencie podpisania uruchomiono pełne finansowanie – poza US Navy (dla niszczycieli typu Arleigh Burke oraz fregat typu Constellation) dostawy zostaną zrealizowane na rzecz klientów eksportowych (poprzez FMS). Partia wyrzutni trafi do Australii (30,7 mln USD) oraz Hiszpanii (17,4 mln USD). W obu przypadkach mowa o wyposażeniu nowobudowanych fregat typu Hunter oraz Bonifaz. Każda wyrzutnia dysponuje ośmioma stanowiskami startowymi przeznaczonymi dla pocisków rakietowych różnych typów.
W ramach drugiej umowy, o wartości 80,3 mln USD, Lockheed Martin dostarczy nieokreśloną liczbę kadłubowych aktywno/pasywnych stacji hydrolokacyjnych niskiej częstotliwości AN/SQS-53C oraz systemu analizy sygnałów AN/SQQ-89A(v)15. W momencie podpisania uruchomiono pełne finansowanie, które obejmuje także dostawy eksportowe. 6% wartości (4,5 mln USD) wnosi Australia, która zamawia wyposażenie dla pierwszych zamówionych fregat typu Hunter. Dostawy mają zostać zrealizowane do czerwca 2026 roku.
Obecnie wyrzutnie Mk 41 zostały zakupione na potrzeby sił morskich 16 państw świata. Nie jest wykluczone, że siedemnastym państwem będzie Polska – według (nieoficjalnych) informacji, fregaty Miecznik mają zostać wyposażone w nieokreśloną liczbę modułów wyrzutni Mk 41. W przypadku stacji hydrolokacyjnych AN/SQS-53C, są eksploatowane na niszczycielach typu Arleigh Burke. Fregaty typu Hunter będą drugim typem okrętów, które będą je wykorzystywać.
