W trakcie targów MSPO 2021 należąca do Polskiej Grupy Zbrojeniowej S.A. Huta Stalowa Wola S.A. zaprezentuje szereg nowości w dziedzinie sprzętu wojsk lądowych.
Kolejnym programem, który wielkimi krokami zbliża się do produkcji seryjnej, jest Zdalnie Sterowany System Wieżowy ZSSW-30, który podobnie jak Baobab-K został zaprojektowany siłami krajowego przemysłu obronnego. Powyższy projekt to także zaangażowanie Huty Stalowa Wola S.A., a jej głównym partnerem była firma WB Electronics, należąca do Grupy WB.
Wyposażona w 30 mm armatę automatyczną z dwudrożnym systemem dosyłania amunicji o szybkostrzelności do 200 strzałów na minutę, a także uniwersalny karabin maszynowy kalibru 7,62 mm oraz podwójną wyrzutnię przeciwpancernych pocisków kierowanych Rafael Spike wieża może stać się ważnym elementem oferty HSW S.A. w najbliższych latach. Zgodnie z deklaracjami Prezesa Zarządu Bartłomieja Zająca, producent spodziewa się podpisania umowy na dostawę do 341 systemów wieżowych dla Wojska Polskiego. Mają one trafić w pierwszej kolejności na kołowe transportery opancerzone Rosomak, a w przyszłości m.in. na nowy bojowy wóz piechoty Borsuk, którego projekt jest także realizowany przez HSW S.A. Dodatkowo program ZSSW-30 ma spore szanse na sprzedaż eksportową – dzięki zastosowaniu budowy modułowej może zostać dostosowany do dowolnego nośnika dysponującego odpowiednim udźwigiem. W przypadku Wojska Polskiego, Ministerstwo Obrony Narodowej deklaruje udzielenie zamówienia publicznego po formalnym zakończeniu, z wynikiem pozytywnym, trwających badań kwalifikacyjnych. Według dotychczasowych informacji, które docierają do mediów, dotychczasowe testy kończyły się wynikiem pozytywnym. Może to oznaczać, że w ciągu najbliższych miesięcy możemy spodziewać się uruchomienia procedury zamówienia poprzez Inspektorat Uzbrojenia.
ZSSW-30 jest bezzałogową wieża zdalnie sterowaną w układzie konstrukcyjnym zamkniętym, w którym skorupa wieży chroni jej podzespoły. Z perspektywy czasu widać, że był to optymalny wybór – w tym układzie konstrukcyjnym powstają w zasadzie wszystkie nowoczesne wieże.
Uzbrojeniem głównym jest armata automatyczna ATK Orbital Mk.44 Bushmaster II z programatorem. Jej długość całkowita to 3405 mm, zaś masa wynosi 156 kg. Mechanizmy armaty napędzane są łańcuchem poruszanym silnikiem elektrycznym o poborze mocy 1 KM, możliwy jest też jej awaryjny napęd za pomocą dołączanej korbki. Szybkostrzelności armaty jest wybieralna – ogień pojedynczy, seria, seria pięciu pocisków. Maksymalna częstotliwość ognia to 200 strz./min. (dla amunicji ABM 120 strz./min.), wyrzut łusek ma miejsce do przodu, zaś siła odrzutu wynosi około 35,584 N. Lufa jest bruzdowana o długości 2701 mm (L/90), z hamulcem wylotowym. Zasilanie jest dwudrożne, lewostronne, taśmowe.
Uzbrojenie pomocnicze to sprzężony z armatą karabin maszynowy UKM-2000C kalibru 7,62 mm x 51, działający na zasadzie odprowadzenia części gazów prochowych przez boczny otwór w lufie. Zapas amunicji do natychmiastowego użytku wynosi 250 sztuk, zaś ekstrakcja łusek i ogniwek ma miejsce przez otwór w wieży poniżej kontenerów ppk spike. Zakres ruchów armaty ATK Mk.44 oraz UKM-2000C wynosi w azymucie 360°, zaś w elewacji od -9 do +60°.
Ostatnim systemem jest uzbrojenie przeciwpancerne czyli zdwojona wyrzutnia ppk Spike LR. Pocisk przeciwpancerny Spike LR ma długość (w indywidualnym kontenerze transportowo – startowym) 1140 mm, średnicę 107 mm (pocisk) i 131 mm (kontener) oraz masę 13,7 kg. Zdolność do użycia jest zachowana w temperaturze do -37°C. Głowica naprowadzająca pocisku zawiera kamerę IR chłodzoną 120×120 elementów z zoom 10x oraz kamerę CCD 550×400 elementów, zoom 10x o polu widzenia (FOV): 1,5° x 2°. Zasięg minimalny to 200, zaś maksymalny 4000 m. Czas lotu na 1000; 2500; 4000 m to odpowiednio 7 s., 5,5 s. i 26 s. Sterowanie pocisku jest w pełni autonomiczne lub też za pomocą światłowodu z udziałem człowieka w pętli decyzyjnej. Naprowadzanie może być w trybie Fire and Forget na określony kontrast termiczny celu, po uprzednim manualnym oznaczeniu celu lub też w trybie Fire-Observe-and-Update z człowiekiem w pętli decyzyjnej z awaryjnym F&F w przypadku zerwania światłowodu. Istnieje też tryb w pełni manualny naprowadzania ppk. Głowice pierwszych wersji miały prekursor i pokonywały 700 mm RHA, obecnie zaś głowica Spike LR pokonuje 1000 mm stali i jest poprzedzona prekursorem.
System kierowania ogniem jest dziełem Grupy WB. Jest to też najdroższy element wieży, a jego dopracowanie zajęło najwięcej czasu. Podstawowymi sensorami są trzy celowniki. Panoramiczny dowódcy pojazdu, blok głównego celownika oraz przyrząd zapasowy – niezintegrowany z resztą SKO i używany w wyjątkowych sytuacjach. Przyrząd panoramiczny dowódcy GOD-1 IRIS produkowany jest w PCO SA, zaś w jego powstaniu brali udział inżynierowie WB Electonics. GOD-1 przeznaczony jest do: wykrywania, obserwacji, śledzenia i celowania do celów naziemnych i powietrznych w warunkach dziennych i nocnych. Podstawowe składowe głowicy to zintegrowany modułu optoelektroniczny umieszczony na stabilizowanej dwuosiowo platformie nośnej. Zawiera on monoimpulsowy, bezpieczny dla oka dalmierza laserowy, zespół kamer telewizyjnych wyposażony w czujnik poziomu oświetlenia zewnętrznego oraz kamera termowizyjna chłodzona o zakresie pracy 8-12 μm. Zakres obserwacji głowicy to 360° w azymucie zaś w elewacji od -20° do +60°. Prędkość kątowa naprowadzania głowicy jest sztucznie ograniczona do maksymalnie 1,0 rad/s (57 °/sek). Dokładność stabilizacji jest wartością niejawną ale jest ona niższa niż 200 μrad (1ơ). Kamera dzienna CCD ma pole widzenia (szerokie/wąskie) równe odpowiednio: 10,7° × 8° oraz 3,3° × 2,5°. Kamera termowizyjna wyposażona jest we francuską matrycę oraz w pełni krajową resztę oprzyrządowania. Jej czas gotowości do pracy wynosi poniżej 6 min. przy temperaturze otoczenia 20°C, zaś zakres długości fal to 8 – 12 μm, NETD do < 30 mK. Rozdzielczość to 640 x 512 pikseli. Dalmierz laserowy jest bezpieczny dla oka, zasięg jego pracy to od 100 m do 10 km, minimalna odległość między celami to 10 m, zaś dokładność pomiaru – do 5 m.
Zasadniczym przyrządem celowniczym również jest wyrób PCO powstały przy udziale inżynierów WB Electronics – celownik GOC-1 Nike. Mimo innego wyglądu jego podstawowe parametry pracy i sensory są właściwie identyczne z GOD-1, różnicą jest za to praca kamery termalnej w zakresie 3-5 µm oraz oczywiście mniejszy zakres ruchów – w elewacji od -10° ÷ +60°. Całość standaryzowana jest w oparciu o normę STANAG 4347 dla celu o wymiarach 2,3 m x 2,3 m z założeniem, że temperatura tła wynosi 14,85°C, zaś pole tarczowe jest o 2°C cieplejsze lub zimniejsze od tła. Należy też pamiętać, że przyrządy optyczne mają szeroki i wąski tor widzenia. I tak odpowiednio kamera termalna w GOD-1 zapewnia dla szerokiego pola widzenia zasięg wykrycia/rozpoznania/identyfikacji odpowiednio 4950/1600/800 m, zaś dla wąskiego odpowiednio: 11000/4800/2400 m. Kamera dzienna tego celownika zapewnia 5500/1800/900 m oraz w wąskim torze 12500/4800/2500 m. Z kolei celownik GOC-1 ma nieco niższe parametry pracy kamery termalnej w szerokim polu widzenia, ale lepsze w wąskim torze dla identyfikacji celu (2500 m). Kamera dzienna ma słabsze parametry pracy: dla toru szerokiego 4000/2000/800 m i dla wąskiego: 7500/4000/1800 m.
Pozostałe składowe SKO w wieży są w zasadzie tożsame dla rozwiązań czołgowych – bloki żyroskopów i czujniki przyspieszeń osobne dla wieży, celowników i kadłuba pojazdu, elektromechaniczne napędy wieży (stabilizacja i napęd w azymucie), czujniki meteorologiczne, w tym wiatru, ciśnienia atmosferycznego oraz temperatury, centralny komputer balistyczny odporny na wibracje, wstrząsy, impuls EMP oraz ekstremalne temperatury pracy oraz radiostacja wieżowa dla BMS i modułu BFT.
