4 grudnia w Porcie Wojennym w Gdyni odbyła się uroczystość opuszczenia bandery na niszczycielu min ORP Flaming, który tym samym zakończył służbę w szeregach floty trwającą od 1966 roku.
Okręt był jednym z dwunastu trałowców bazowych projektu 206F zbudowanym przez Stocznię im. Komuny Paryskiej w Gdyni. Uroczyste położenie stępki miało miejsce 7 stycznia 1966 roku, a do służby wcielono go 27 września 1966 roku. Początkowo stacjonował w Helu, gdzie był elementem 9. Flotylli Obrony Wybrzeża. Po jej likwidacji w 2006 roku został przyporządkowany do 8. Flotylli Obrony Wybrzeża, której portem macierzystym jest Świnoujście. Pomimo tego 13. Dywizjon Trałowców stacjonuje w Gdyni, zabezpieczając wschodnie wybrzeże Polski. Trałowiec był jednym z trzech, które poddano gruntownej modernizacji w Stoczni Marynarki Wojennej w Gdyni – prace przy ORP Flaming trwały od marca 2000 roku do czerwca 2001 roku. W jej wyniku okręt uzyskał drugie życie jako niszczyciel min, podobnie jak bliźniacze ORP Mewa oraz ORP Czajka.
Po modernizacji okręt brał udział w operacjach na wodach krajowych, a także (rotacyjnie) w ramach zespołu sił przeciwminowych NATO SNMCMG-1 uczestniczył w misjach sojuszniczych na wodach Morza Bałtyckiego i Morza Północnego – w ich trakcie wielokrotnie neutralizował niebezpieczne pozostałości po obu wojnach światowych.
W przeciwieństwie do innych dywizjonów Marynarki Wojennej, 13. Dywizjon Trałowców jest poddawany systematycznej modernizacji – następcą dla ORP Flaming będzie budowany obecnie w stoczni Remontowa Shipbuilding S.A. drugi okręt typu Kormoran II, który otrzymał nazwę Albatros. Ma wejść do służby w 2021 roku.
Szymon Trybuchowicz
